پیام رییس انجمن موبدان تهران به مناسبت گشایش کلاسهای دینی دانش اموزان زرتشتی ساکن تهران با مدیریت اجرایی گرامی سازمان جوانان زرتشتی (فروهر) و مدیریت مینوی انجمن موبدان تهران . با نظارت وتامین بودجه انجمن محترم زرتشتیان تهران . دی بدین ایزد و مهرماه 3747 دینی زرتشتی

اندیشه نیک . گفتار نیک . کردار نیک . « ما خواستاریم ازجمله کسانی باشیم که مردم را به سوی راستی ونیکی وجهان را به سوی پیشرفت و آبادانی رهنمون می باشند»

یسنا30بند9

همکیشان ارجمند فرهیخته دانش آموزودانش پژوه راستی گستر ونیکی افزا

بادرود برفر اشوزرتشت که به باور اوستا این کهن سند دینی وفرهنگی ایرانی ،ازنخستین آموزگار ان راستین گیتی بوده است و با درودبرنیاکان به ویژه آموزگاران دینی که دردرازای تاریخ پرافتختار زرتشتیان در پاسداری ازدین وفرهنگ ، یاری رسان موبدان و رهنمون دانش پژوهان و بخردان بوده اند. و با درود به ریاست محترم وهمه گرامی اعضای سازمان جوانان زرتشتی (فروهر) که مسئولیت اداره امور اجرایی دوره جدیدکلاسهای دینی دانش آموزان زرتشتی را به عهده گرفتند و قرار را براین گذارد ند که درجهت استقرار مدیریت مینوی همانند سابق از مدیریت مینوی انجمن موبدان تهران برپایه اشویی بهره برند. و عرض درود وسپاس از همه گرامی آموزگاران دینی سراسر کشور که در این برهه اززمان نیز ازخود گذشتگی نشان داده و مانند همیشه در گسترش دین و آموزش فرهنگ در بین جوانان ، این عزیزترین وگرامی ترین سرمایه جامعه وآینده سازان ایران گرامی ، ازهیچ کوششی دریغ نمی ورزند . وبادرود به دانش آموزان ارجمند وفرهیخته زرتشتی که ازراههای دور ونزدیک ، درروزآدینه که باید روز استراحت وتفریح شان باشد ، باسری پر ازسودای دانستن و باقلبی سرشار ازعشق وامید به دریافت دانش دین وپاسداری ازفرهنگ به این مکان سپندینه تشریف می آورند . وباسپاس گزاری از اداره کنندگان پیشین کلاسهای دینی که تحت مدیریت گرامی انجمن زرتشتیان تهران دراین راه انجام وظیفه می کرده اند و بادرود وسپاس ازهمه پدران ومادران محترم دانش آموزان که به اهمیت آموزش دین ولزوم پاسداشت از همه سنت های نیکوی جامعه به ظاهر کوچک ودرمعنی بزرگ زرتشتی ، پی برده و عزیزترین عزیزانشان را بادلی سرشار ازشادی و امید به مدرسه می برند و آنها رادر آموختن دین وپاسداری ازفرهنگ راه گشا هستند .وبادرود به نماینده محترم زرتشتیان درمجلس شورای اسلامی و ریاست گرامی و اعضای محترم انجمن زرتشتیان تهران و بادرو دبه ارباب مهربان و خانواده محترم زرتشتی ودیگر راستی جویان و خیراندیشان جامعه که هرکدام به فراخور حال خود ، این مهم را پشتبانی می نمایند. براستی که اگر بخواهم به عنوان رییس انجمن موبدا ن تهران حق مطلب را درراستای سپاسگذاری از همه دست اندرکارانی که به نحوی در آموزش وپرورش فرزندانمان به خویشکاری مشغول هستند، ادا کنم ، مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد. بی تردید مازرتشتیان هرگز روز گشایش کلاسهای «دینی » دانش آموزان زرتشتی درسازمان جوانان زرتشتی تهران (فروهر ) رافراموش نخواهیم کرد چرا که با روز «دی بدین » یعنی «روز آفرنیش دین یا وجدان بیدارانسانی»برابر شده است ، این روز فرخنده برهمگی شماباشندگان دراین مجلس باشکوه خجسته باد.

 میدانیم که هرملتی به « پاسداری از زبان و عمل کردن به باورها ونگاه بانی از سنت هایش » زنده و پویا و پیشرو می باشد ومیتواند بالنده باقی مانده و« هویت» خود رادرهمه شرائط زمانی ومکانی حفظ کند. که این مهمترین امر لازم برای زندگی فردی واجتماعی جامعه زرتشتیان به ویژه دراین برهه زمانی وتاریخی می باشد. درسال آموزشی تازه ، قراراست سه ارگان مسئول ، با یاری نماینده محترم زرتشتیان ، برپایه قانون اشا ، دوش به دوش یکدیگر و یاری خواستن ازهمه آموزگارن دینی و دیگر اشون ها ونیکان ووهان آغازوانجام شود . امیداست که هرکدام درهرجایگاه و پایگاه قانونی که هستیم بتوانیم به خویشکاری خویش عمل کنیم تا به همه راستی ها و نیکی ها که از کمترین حقوق حقه جامعه زرتشتیان با چهارهزار تاریخ وفرهنگ پرافتخار و کم نظیر می باشند ، دست یابیم . بیاری اهورامزدا.

دراینجا یاد آورمیشویم که ما آموزگاران دین وفرهنگ زرتشتی ، نخستین وبرترین آموزگار خود را اشوزرتشت و طریق آموزش او در کتاب آسمانی زرتشتیان« گاتاها » میدانیم . که می بینیم که این پیامبر ایرانی ، کار خود را از « چرا گفتن وپرسیدن» آغاز میکند. ازاین رو ما نیز باید دراین کلاسها نخستین آموزه ای که به فرزندانمان میدهیم « روش درست پرسیدن وچگونگی مجهز شدن به دانش لازم برای یافتن پاسخ دقیق پرسش ، و پژوهش کافی تارسیدن به نتیجه راست ودرست برپایه خردمندی ( خردی که مجهزبه دانش کافی برای درک موضوع قابل بحث شده است ) باشد.»
یک نونهال زرتشتی که چشم وچراغ جامعه زرتشتییان است دراین کلاسهاس باید بیاموزد که همانند دیگر انسان ها به این علت اشرف مخلوقات شناخته میشود که برخوردار از دونیروی لایزال خدادادی و ذاتی « من (اندیشه یا خرد) » و« دائنا(دین یا وجدان )» ، میباشد . ازاین رو، حق دارد که ازتمام امکانات اجتماعی بهره جسته و باتمام توان خردخود را دانا وپویا کند و وجدانش را هشیار نماید وبیدار نگاه دارد .
جای خوشحالی بیشتر اینکه امروزه زرتشتیان ، ازدانش اموزان گرامی و والدین ارجمند ایشان گرفته تا آموزگاران محترم دینی و گردانندگان کلاس های دینی درهررده که هستند وهمه خیراندیشان ودیگر دلسوزان و دین باوران ودین یاوران جامعه زرتشتی ، وحتی اوستا شناسان و متولیان آموزش وپرورش کشو ر نیز به این باور علمی وانسانی رسیده اند که آموزش دانش دین وپرورش فرهنگ نیز همانند آموزش دانش و پرورش اندیشه در راستای علوم وفنون ، هم ارزش است . چرا که میدانیم که هر اندازه انسانی به دانش مادی بیشتر مجهز شود و به سطح بالاتری ازدرک علوم وفنون مادی نائل گردد، اگر دین یا وجدان قوی نداشته باشد ، چون ازاین نیروی شناخت راستی ها وتوانایی رسیدن به نیکی ها و پاسداشت « ارزشها» ، کم بهره است ، زندگی مینوی درستی نخواهد داشت و همواره منافع شخصی را برمنافع جامعه که دین(وجدان ) درپی آنست ، ارجح خواهددانست و به راحتی ازدانش وآگاهی خود، درراهی که به نفع وبه مصلحت خودش باشد ،سود خواهد جست ، که نه تنها خود که جامعه ای را هم به سوی انحطاط اخلاقی و نابودی خواهد کشانید .
دردنیای امروز ، روشهای اموزش دانش و پرورش اندیشه به شدت درحال تغییر وتکمیل و پیشرفت است ، ازاین رو بیشتر کشورهای جهان درسنین کودکی تاپیش از12 سالگی ، به پرورش بیش ازآموزش توجه دارند و ازسن 13سالگی به بعد، آرام آرم آموزش را برپرورش ارجحیت می دهند وهمواره این دو را درکنارهم لازم وملزوم میدانند . بنا بر آموزش دینی زرتشتی ، ازدوران باستان هربهدین خویشکاری داشته است که نخست خود به همه بایسته ها وشایسته ها ی دینی ومذهبی زرتشتی ، پایبند بوده و به مفاهیم آن عمل نماید .وهم ازسن 8 سالگی نونهالان خود را با خردمندی و تشویق وادار کند ، که درکنارپدر و مادر، دانش دین آموزند و فرهنگ زرتشتی زیستن که راستی جویی ونیکی افزایی است را درزندگی به اجرا درآورند ، که درسن 15 سالگی که دختر وپسر زرتشتی ازصغیری خارج شده وبه اختیارانتخاب می رسد و سدره پوش شده با موبد پیمان دین می بندد و دیگر نیاز به سرپرست و ولی ندارد، خود بتواند زندگی شرافتمندانه خویش را برپایه دین و فرهنگ اهورایی زرتشتی که « انسانی اندیشیدن ، ملی کار کردن و زرتشتی زندگی نمودن »را به درستی و با علمی ترین روش به انسان می آموزد، پی گیر باشد و باکوشش و تلاش خود ، به همه شایستنی های زندگی مادی ومینوی یک انسان فرزانه وفرهیخته، با «تنی سالم وپرتوان ، خردی دانا وپویا و وجدانی هشیار وبیدار» دست یابد.
امروزه نیز زرتشتیان باسرزدن به آتشکده وپیرها وتوجه کردن به فلسفه وجودی ولزوم پاسداری ازآنها به یاد می اوریم که ازچه فرهنگ غنی و سرشار ازراستی وخرد برخوردار هستیم و نیاکان بافروشکوهمان درراه نگاه بانی ازاین ارزشهای نیک انسانی دردرازای تاریخ پرازگرفتاری وافتخارآمیز ، تاچه اندازه ازخود گذشتگی و فداکاری نشان داده اند .تا بیشتر به هویت راستین خود ، پی برده و به خود آییم و ازاینکه زرتشتی زاده شده و زرتشتی زندگی میکنیم، برخود ببالیم وهمواره تنها برای خوشنودی اهورامزدا و درراستای خوشبختی دیگرانسانها، درخدمت خلق باشیم و درپاک نگاه داشتن محیط زیست وآبادانی وپیشرفت ایران وجهان بکوشیم.

پوشیدن سدره وکشتی وحس کردن همیشگی این پوشش سپندینه به همگی ما می آموزد که درتمام صحنه های زندگی جز با اسلحه« خرد مجهز شده به دانش »، به نبرد با دیگر ان برنخیزیم وبراساس بن پایه دین زرتشتی تنها اسلحه فیزیکی را در دفاع از ارزشها ، بکار گیریم و هرزمان که درآینه نگا همان به کیسه کرفه (ثواب ) می افتد ، به یاد آوریم که ما هم مانند همه دیگر انسانهای نیکوکار وخردمند جهان میتوانیم هرروز «لااقل یک کارنیک »انجام دهیم و باشرکت فعالانه در گاهانبارها و دیگر مراسم مذهبی وهمکاری وهمیاری در برگزاری جشن ها ی ماهیانه ومیهنی به ارزشهای وجودی واستعدادهای نهفته خویش پی برده و به توانایی ها ی خود بیافزاییم ووو...
وبتوانیم ضمن پایبندی به همه اعتقادات خو د وعمل کردن به همه شایستنی ها وبایستنی های علمی وانسانی و دینی ومذهبی خویش ، به دیگرباورمندان گیتی نیز به دیده احترا م به نگریم و همواره همازور وپشتیبان همه نیکان ووهان جهان و ناهمازوری با همه وناکاران (گناه کاران ) و دروگوندان ( دروغ پرستان ) گیتی ازهردین ومذهب وملیت و جنس ورنگی که باشند، باشیم . بیاری اهورامزدا
بازهم ازسوی خود وهموندانم ازهمه کسانی که کوشش دارند ، به سهم خود درپاسداری ازهمه ارزشهای دینی وفرهنگی زرتشتیان به انجمن موبدان خودشان ، یاری رسان باشند و درراه آموزش وپروش این اندیشه های اهورایی به فرزندان و آینده سازان جامعه زرتشتیان کوشش می نمایند، صمیمانه سپاسگذاری می نمایم. آرمان دارم که همواره« تن تان سالم وپرتوان ».« خردتان دانا وپویا» و«وجدانتان هشیار وبیدار» باد .
وآرزو مندم که همیشه ، دیر زیوید . درست زیوید . شاد زیوید . تازیوید به کامه زیوید . گیتی تان باد به کامه تن . مینویتان باد به کامه روان. همازوربیم . همازور هما اشوبیم .